
Bu yazıda amacım oyunculukları veya yönetmeni eleştirmek, şu güzel olmuş bu hiç olmamış gibi film eleştirmenliği yapmak değil, haddim de değil zaten. Ben filmin çıkış noktası olan anestezik farkındalıktan bahsetmek istiyorum. Filmi izledikten sonra fobilerime yeni bir fobi daha eklenmiş oldu. Doktora gitmekten bile hoşlanmayan bir insan olarak, bu durumu oldukça rahatsız edici buldum ve internette biraz araştırma yaptım. Evet, her yıl çeşitli operasyonlar nedeniyle anestezi uygulanan 21 milyon kişiden, 30 bini bu durumu yaşıyormuş. Ancak iyi bir haberim var, filmde anlatıldığı gibi öyle göğüs kafenizin açıldığını, kaburga kemiklerinizin kırıldığını, kalbinizin yerinden söküldüğünü filan hissetmeniz mümkün değilmiş. Anestezik farkındalık yaşayan hastalar, operasyon sırasında çevresinde konuşulan herşeyi duyabiliyor, ancak hiçbir acı hissetmiyorlarmış. Ameliyattan sonra kendine gelen hastaların, doktorların özel hayatlarına dair ilginç detayları biliyor olmaları veya uyanırlarken ameliyathanede çalan şarkıları mırıldanarak uyanmaları da anestezik farkındalığın etkileriymiş.Bu bilgileri okuduktan sonra içime biraz su serpildi, ama yine de hepimize ameliyatsız, anestezisiz, sağlıklı günler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız bizim için değerlidir. Gerçekten bizi olumlu anlamda eleştiren ve ileriye götürecek eleştiriler yapmanızı diliyoruz..